ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΠΟΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ;

Του Δημήτρη Κυπριωτη*

Το ομολογούν οι πάντες, εκτός από τους κομματικά βολεμένους ή τους αναμένοντες να βολευτούν. Αυτή είναι μια αλήθεια, μια πραγματικότητα που όποιος δεν την ομολογεί μάλλον εξυπηρετεί μόνο δικά του στενά συμφέροντα και ουδόλως τον απασχολεί η κατάσταση της χώρας και η πλειοψηφία των πολιτών της που βιοπορίζονται και δοκιμάζονται πολύ σκληρά.

Η κατάσταση της χώρας δεν πρόκειται να βελτιωθεί και ας μην το ομολογεί φυσικά η κυβέρνηση, αλλά ούτε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αφού για να το παραδεχθούν πρέπει να «ξεβολευτούν» και κάτι τέτοιο ούτε που το σκέφτονται, πολύ περισσότερο δεν το συζητάνε. Αν όμως δεν ισχύουν αυτές οι διαπιστώσεις, τότε σίγουρα θα πρέπει να συμφωνήσουν ότι απαιτούνται να γίνουν αυτά που διαπιστώνονται από τους πολίτες, κάθε ημέρα που περνάει, στη λειτουργία του κράτους όπως:

*Να υπάρξει ΑΜΕΣΑ η ουσιαστική λειτουργία των Θεσμών, με πραγματική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, με αναβάθμιση του Κοινοβουλίου, με οραματική αποκέντρωση, με δημιουργία προϋποθέσεων για περισσότερη συμμετοχική λειτουργία του πολιτεύματος και με θέσπιση κανόνων διαφάνειας και αξιοκρατίας στην πολιτική ζωή της χώρας.

*Να πραγματοποιηθούν εμφανώς ΡΗΞΕΙΣ με κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες, αλλά και τέτοιες ΤΟΜΕΣ με πραγματικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες και αναγκαίες προϋποθέσεις, για να αναγεννηθεί η χώρα.

Όπως γίνεται αντιληπτό μια τέτοια εκ βάθρων αναγέννηση, είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί με τις κατεστημένες δυνάμεις, αφού ούτε το θέλουν ούτε το μπορούν, ενώ από την άλλη πλευρά η υπάρχουσα δομή της πολιτικής εξουσίας, ο τρόπος λειτουργίας της δημοκρατίας και η δυνατότητα του πολίτη να παρεμβαίνει στη διαμόρφωση των όρων της οικονομικής , κοινωνικής και κάθε άλλης μορφής ζωής, έχει καταστεί πολύ δύσκολη.

Η παραπάνω κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας, από την Μεταπολίτευση και εντεύθεν, έχει δημιουργήσει μια σοβαρή αλλοίωση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, που με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών, ΕΕ και Δ.Ν.Τ, έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε κατάσταση ομηρίας, λόγω του τεράστιου χρέους και την εξ αυτού υποθήκευση της περιουσία της από τα ξένα συμφέροντα.

Οι Έλληνες οφείλουν να δώσουν ένα τέλος στο μαρτύριο που έχει επιβληθεί στην ίδια τη χώρα και στο δικό τους μαρτύριο, με την δίκαιη λειτουργία του Κράτους και την επανασύνδεση Κοινωνίας και Πολιτείας. Προέχει η ανάκτηση της Εθνικής Κυριαρχίας και η απελευθέρωση της χώρας από τον οικονομικό ζυγό και την εξ αυτού εξάρτηση, η θεσμική αναδόμηση της Δημοκρατίας, η παραγωγική ανασυγκρότηση της και η πολιτική συμμετοχικότητα.

Για να επιτευχθούν τα παραπάνω απαιτείται σοβαρή και μεγάλη προσπάθεια που θα πρέπει να αναληφθεί από ισχυρή Ηγεσία και στιβαρές προσωπικότητες, που μαζί με το λαό ως πρωτογενώς δρώντα, θα προχωρήσουν στην ανασυγκρότηση της 4^ης Ελληνικής Δημοκρατίας, για να προχωρήσουν σε Συντακτική Εθνοσυνέλευση για ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, που θα προβλέπει και θα δίνει προτεραιότητα στη Δημοκρατία της Κοινότητας, στον Άνθρωπο και στις Ανάγκες του.