ΠΑΛΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΖΗΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΣΕΧΤΕΣ

γράφει ο Γιώργος Αναγνωστάκος

Είναι ο Νίκος Παπαδόπουλος βουλευτής της ΝΙΚΗΣ “παλαιοχριστιανός”, δηλαδή αρνείται τις ανέσεις της σύγχρονης τεχνολογίας και διάγει βίο ασκητικό;

Βεβαίως και όχι. Ο βουλευτής είναι επιστήμονας, ιατρός, θωρακοχειρουργός – καρδιοχειρουργός διδάκτωρ του ΑΠΘ και χρησιμοποιεί καθημερινά τη σύγχρονη τεχνολογία, την επιστήμη για να βιοπορίζεται και να σώζει ζωές.

Είναι ο Νίκος Παπαδόπουλος, “ζηλωτής” δηλαδή φανατικός επαναστάτης φορέας της τέταρτης φιλοσοφίας των Ιουδαίων, δηλαδή διατεθειμένος να σκοτώσει και να πεθάνει για να πετύχει το στόχο του; Βεβαίως και όχι.

Είναι ο Νίκος Παπαδόπουλος “ζηλωτής χριστιανός”, δηλαδή ακολουθεί το θρησκευτικό δόγμα στο οποίο ανήκει, φανατικός στα θρησκευτικά του πιστεύω, φομενταλιστής, σχισματικός σαν τους μοναχούς της Μονής Εσφιγμένου, λόγω υπερβολικού ζήλου πλανηθείς;

Δεν αποδέχεται την συνταγματική τάξη, δεν αποδέχεται την ιατρική επιστήμη, δεν σέβεται τον όρκο του, δεν προσφέρει στο τόπο και στον συνάνθρωπο του;

Δεν ορκίσθηκε στο Ευαγγέλιο και στο Ελληνικό Σύνταγμα σαν βουλευτής ;

Όχι κύριοι, ο Νίκος Παπαδόπουλος δεν είναι “ζηλωτής”, με την έννοια του όρου και τα αρνητικά του χαρακτηρισμού.

Είναι όμως ριζοσπάστης χριστιανός, πιστός στις γραφές και στην εκκλησία του Θεού. Δεν έχει χάσει το μέτρο, δεν δυσφημεί το όνομα του Θεού απορρίπτοντας τους άλλους.

Για να φθάσει στο χθεσινό ατόπημα του κατά πολλούς, δικαιολογημένο ξέσπασμα για άλλους, είχε επικοινωνήσει προηγούμενα με το Υπουργείο Πολιτισμού και με τη Διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης, εξαντλώντας κατ’ αυτόν τα όρια του διαλόγου και εκθέτοντας κόσμια τις απόψεις και διαφωνίες του, που δεν εισακούσθηκαν.

Η πράξη του κρίνεται υποκειμενικά από τον καθένα μας, υπέρτατος δε κριτής ο Θεός.

Η παράνομη κατακράτηση – σύλληψη του όμως επί πολλές ώρες είναι πλήρως αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική, γιατί είναι βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου και απολαμβάνει τα ίδια προνόμια με τους συναδέλφους του, που όμως παραβιάσθηκαν κατάφωρα. Γιατί δυστυχώς υπάρχουν βουλευτές δύο ταχυτήτων και δύο αντιμετωπίσεων.

Αυτός ανήκει στη δεύτερη μάλλον κατηγορία, των παρακατιανών συντηρητικών.

Πάμε τώρα στο κόμμα του τη ΝΙΚΗ. Τι είναι η ΝΙΚΗ;

Είναι μια “θρησκευτική σέχτα” που συνδέεται με κοινές θρησκευτικές και πολιτικές αντιλήψεις; Είναι μια αίρεση δογματικών που διοικείται από άτομα που ισότιμα παίρνουν αποφάσεις;

Όποιος παρακολούθησε το Συνέδριο της ΝΙΚΗΣ το Νοέμβριο του 2024 στη Θεσσαλονίκη θα αντιλήφθηκε ότι η ΝΙΚΗ προσπάθησε να αναζητήσει ένα νέο πρόσωπο και μια νέα πορεία, ώστε να μεταλλαχθεί από μια κλειστή ομάδα του Βουλευτηρίου σε θεσμικό πολιτικό κόμμα, που θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας.

Εκεί καταγράφηκαν πολλές σοβαρές εσωτερικές έριδες, σε κάποιες πρωταγωνίστησε ο βουλευτής Νίκος Παπαδόπουλος. Μέχρι και η ΕΥΠ αναμίχθηκε σύμφωνα με καταγγελίες για παρακολουθήσεις τηλεφώνων των συνέδρων.

Παρόλες τις προσπάθειες η ΝΙΚΗ δεν κατάφερε να αλλάξει τον μονοθεματικό προσανατολισμό της, να αγγίξει γενικότερα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, να ακολουθήσει ή να καθορίσει την κοινωνική κινηματική. Πολύ δεν περισσότερο να αποτελέσει αυτό που αυτοχαρακτηρίζεται Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα. Τα κινήματα είναι ανοιχτά στο κόσμο, δεν κρατάνε κλειστές πόρτες.

Σε κάθε περίπτωση η ΝΙΚΗ, παρά τις καταγγελίες για ύποπτη χρηματοδότηση και τοποτηρητές που της έχουν δημοσκοπικά στοιχίσει, αποτελεί μια γνήσια πολιτικο-θρησκευτική έκφραση, όπου το πολιτικό με το θρησκευτικό στοιχείο μάχονται ποιο θα επικρατήσει και ποιο θα χειραγωγηθεί. Δεν είναι το CD Ιταλίας και το CDU Γερμανίας, όπου ο πολιτικός χαρακτήρας επικρατεί και ο θρησκευτικός έπεται και χρησιμοποιείται.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η ΝΙΚΗ δεν συγκροτείται από πολιτικούς απατεώνες, χριστιανέμπορους και επαγγελματίες της πολιτικής. Αναζητούν ένα πιο σύγχρονο πρόσωπο χωρίς να κρύβουν το πραγματικό, φοβούμενοι να προτάξουν το πολιτικό έναντι του θρησκευτικού.

Η θέση τους για την Εξεταστική Επιτροπή και την πρόσφατη πρόταση δυσπιστίας ήταν απόλυτα σωστή κι αιτιολογημένη και η παρουσία τους στη Βουλή ικανοποιητική και έντιμη, χωρίς προσπάθειες καπηλείας μιας τραγωδίας.

Αν βρουν το δρόμο τους και απαγκιστρωθούν από τα πολλά κεριά και λιβάνια, χωρίς να αλλοιώνεται η φυσιογνωμία του κόμματος, ίσως αποτελέσουν μια ευχάριστη έκπληξη στο μέλλον στη λειτουργία της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας.

Πάντως ο Νίκος Παπαδόπουλος θα είχε ουσιαστικό ρόλο σε αυτό, είτε σαν κοινοβουλευτικός της ΝΙΚΗΣ, είτε από άλλη θέση.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ