ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΤΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Ποιος το περίμενε πως θα ερχόταν ώρα, ποιος το περίμενε πως θα ‘φτανε ποτέ στιγμή, οι σχολικές μας εκδρομές και τα πάρτι με τσίπ(ου)ρα κι οι αγκαλιές, πικροί θα γίνονταν λυγμοί (ο Αλέξης και ο Σακελλαρίδης να μην είναι πια μαζί).

Άκου ρε φίλε, να δεις τι κρίμα, στον έρωτά σου έπεσα θύμα. Εμείς γι αλλού κινήσαμε γι αλλού κι αλλού ο παπάς μας πάει ( για νεκροταφείο). Η αριστερά είναι υποχρεωμένη να κάνει ιστορικούς συμβιβασμούς για να κάνει το μεγάλο άλμα. Ελ@πιδα μας. Όταν θα τελειώσει η σχολική εκδρομή, της παρέας το τραγουδάκι «τα περάσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα» θα αντηχήσει στο καμένο δάσος της Κουμουνδούρου και στο άλσος της Συγγρού. Κι εμείς στα ίδια θα ‘μαστε ακόμα μια φορά, περιμένοντας τον επόμενο σωτήρα – οδοστρωτήρα, για να μας πει ότι για όλα φταίνε οι προηγούμενοι κι οι γκόμενες οι πρώην κι οι επόμενες.

Μαύρα κοράκια με νύχια κόκκινα μάς την πέσανε να πάρουν το κεραμίδι μας, το πηγάδι, το χωράφι, τη γελάδα, το καΐκι. Αγαπούλα, πούλα πούλα να σωθείς. Μια καινούρια Παλαιστίνη γεννιέται (μακάριοι οι κατέχοντες τη γη). Οι Τούρκοι θα

ΚΛΕΦΤΗΣ ΨΕΥΤΗΣ ΛΩΠΟΔΥΤΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

Από την Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής (22/11/2015)

Όταν ο Πρωθυπουργός νουθετούσε το λαό από τη Βουλή, εν ονόματι του Άρη Βελουχιώτη!!

ΚΛΕΦΤΗΣ ΨΕΥΤΗΣ ΛΩΠΟΔΥΤΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΣ Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΓΑΛΑ

Πρωταγωνιστής λουτρού αίματος ήταν ο περιβόητος Άρης Βελουχιώτης.

Πρόκειται, ίσως, για την πιο εγκληματική φυσιογνωμία της νεώτερης Ελλάδος, που κάποιοι σήμερα επιχειρούν να τον αγιοποιήσουν και να τον δοξάσουν ως σύμβολο της “εθνικής μας αντίστασης”.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Κλάρας και το κομματικό του ψευδώνυμο – που του το κόλλησαν οι σύντροφοί του – ήταν “Μιζέριας”. Αιώνιος φοιτητής της Γεωπονικής Σχολής, αλλά και κλέφτης, ψεύτης, λωποδύτης, πλαστογράφος και κοινός κατάδικος των φυλακών. Βέβαια, το 1923 έγινε και κομμουνιστής. Είχε γεννηθεί στη

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ…

Του Γιώργου Μιχαλόπουλου

Εκδότη -Διευθυντή της Ελεύθερης Ώρας (20 Νοεμβρίου 2015)

Καλά θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας να μελετήσει με σπουδή – και από ό,τι μαθαίνω το πράττει! – την επιστολή παραίτησης του (πρώην) επιστήθιου φίλου του Γαβριήλ Σακελλαρίδη.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην επιστολή παραίτησής του ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης:

«Από τη μια πλευρά οι καταγγελίες του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση για σχέσεις και επικοινωνίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με κρατούμενους, από την άλλη οι επιπτώσεις του πολυνομοσχεδίου σε κοινωνικό επίπεδο, διαμορφώνουν ένα πεδίο εν δυνάμει εκρηκτικό, με άδηλο το μέλλον της κυβερνητικής πλειοψηφίας».

Η πολύ προσεκτικά διατυπωμένη τοποθέτηση του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου καθιστά σαφές ότι η δυναμική των πιέσεων που ασκείται στην κυβέρνηση αναμένεται να κλιμακωθεί, ενώ ως θρυαλλίδα εξελίξεων αναγνωρίζει το προσφυγικό και το ζήτημα ασφάλειας, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά:

«Υπό αυτές τις συνθήκες και καθώς το προσφυγικό πρόβλημα και το μείζον ζήτημα της ασφάλειας στην Ευρώπη φέρνει την Ελλάδα στο μάτι του κυκλώνα, η κυβέρνηση αναζητεί εσπευσμένως και εναγωνίως τον

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΙΑ ή ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ΠΗΓΕ Ο ΒΟΡΙΔΗΣ ΣΤΟΝ ΤΖΙΤΖΙΚΩΣΤΑ

Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής 15 Νοεμβρίου 2015

Αυτή την στιγμή παίζεται ένα άθλιο παιχνίδι σε βάρος της χώρας με στόχο να επιβιώσει το παλαιό πολιτικό σύστημα, ανεξάρτητα αν αυτό αυτοπροσδιορίζεται ως “νέο” για τις ανάγκες του παιχνιδιού.

Ο δρόμος αυτός οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην δραχμή και στην εγκαθίδρυση ενός κράτους προτεκτοράτου που θα “σκοτώσει” τις ελπίδες του Έθνους για επιβίωση με ισότιμους όρους στην Ευρώπη ή ακόμη και σε αυτά τα Βαλκάνια για τις επόμενες δεκαετίες.

Η Ελλάδα από πρωταγωνίστρια των εξελίξεων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη θα μετατραπεί σε παρία της περιοχής, με σαφή κίνδυνο σε όλα τα ανοικτά εθνικά μέτωπα.

Ο μοναδικός τρόπος αποτροπής των άθλιων σχεδίων της διαπλοκής είναι η ανάδειξη μιας πραγματικά μεταρρυθμιστικής και πατριωτικής κυβέρνησης.

Οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι απειροελάχιστες, σχεδόν μηδενικές. Κατά πως φαίνεται είμαστε καταδικασμένοι να πιούμε το πικρό αυτό ποτήρι μέχρι το τέλος, μέχρι την τελευταία σταγόνα. Και στη συνέχεια να