Η Μάχη των Πεστών Ιωαννίνων 29 και 30 Νοεμβρίου 1912

Από τον Σπύρο Μούλια Αν. Αξιωματικό ε.α Επίτιμο Πρόεδρο ΣΕΚΠΥ Διπλ. Μ-Η Μηχανικό ΕΜΠ

Στις 29 Νοεμβρίου 2023, συμπληρώνονται  111 χρόνια από τότε που ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωσε το χωριό Πεστά Ιωαννίνων από τον τούρκο κατακτητή, μετά από σκληρή μάχη που έμεινε στην ιστορία ως «η Μάχη των Πεστών». Ήταν μια από τις ένδοξες σελίδες της ιστορίας του Ελληνικού Στρατού γι΄αυτό και το όνομα «Πεστά» είναι χαραγμένο στην πάνω αριστερή μετώπη του Μνημείου του «Άγνωστου Στρατιώτη» στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Επίσης πολλοί δρόμοι στην Πατρίδα μας φέρουν το όνομα του Ιστορικού αυτού Χωριού, όπως στην Κυψέλη των Αθηνών, στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα κ.λ.π.

Κατά την διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων εκείνης της εποχής, μετά την απελευθέρωση των Πεστών στο μέτωπο της Ηπείρου, δεν έμενε παρά μόνο το πανίσχυρο, κατά τα άλλα, οχυρό του Μπιζανίου  για την κατάληψη των Ιωαννίνων, που η απελευθέρωση της Πόλεως από τον τουρκικό ζυγό έγινε αμέσως μετά από 3 μήνες, στις 21 Φεβρουαρίου του 1913.

Παύλος Μελάς: «Γεφύρι θε να γίνω σ’ όλα τα ρέματα»

για να γνωρίσουν όλοι τον Παύλο τον Μελά…

*Γράφει η Σόνια Ευθυμιάδου-Παπασταύρου

Στις 29 Μαρτίου 1870 γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας ένα Ελληνόπουλο. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Μιχαήλ Μελά από τον Παρακάλαμο Ιωαννίνων και της Ελένης Βουτσινά από την Κεφαλονιά, που ξενιτεύτηκαν για να σωθούν από τη σκλαβιά που υπήρχε ακόμα στην Ήπειρο. Το Ελληνόπουλο αυτό κουβαλά επάνω του «σημάδια  της μοίρας» που τον οδηγεί σε ρόλο ξεχωριστό και πολύ σπουδαίο:

-Γεννιέται την ίδια χρονιά με τον Μακεδονικό Αγώνα, το 1870.

-Νεογέννητο, τον κρατά στα χέρια του ο γιατρός και τον αποκαλεί «ωραίο αξιωματικό» κι έγινε αυτό ακριβώς!

– «Το όνομά μας είναι οιωνός» έλεγαν οι Ρωμαίοι και για τον Μελά ήταν, αφού είχε το όνομα θείου του πατέρα του, που, φοιτητής στην Ιταλία, άφησε τις σπουδές του και σκοτώθηκε πολεμώντας με τον Μ. Μπότσαρη στο πολιορκημένο Μεσολόγγι. Ο Παύλος ήθελε να του μοιάσει, μα τον ξεπέρασε!

Παύλος Μελάς: «Γεφύρι θε να γίνω σ’ όλα τα ρέματα» – (professors-phds.com)

Η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου ηχηρό μήνυμα αντίστασης, ηρωισμού, Ελευθερίας και Δημοκρατίας του Έλληνα αντάρτη.

Μυργιώτης  Παναγιώτης – Μαθηματικός

Τον Απρίλιο του 1941 ο γερμανικός στρατός αφού νίκησε τον ελληνικό στα οχυρά μεταξά εισέρχεται εις την Ελλάδα και αρχίζει η γερμανοϊταλική κατοχή. Μαύρη σελίδα εις την ιστορία μας. Είμαστε υποδουλωμένοι εις τον Άξονα. Αλλά, ως γνωστόν, ο τράχηλος του Έλληνα δεν αντέχει ζυγό. Αρχίζει ο ελληνικός λαός να σκέπτεται και να οργανώνει την αντίστασή του εις τους κατακτητές που θα οδηγήσει τελικά εις την ελευθερία του.

Έτσι, λοιπόν, ο στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας την 11^η Ιουνίου 1941 δημιουργεί τις βάσεις της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Σύνδεσμος) ορκίζοντας τους 10 πρώτους αντάρτες και συνεργάζεται με το συμμαχικό αρχηγείο Μέσης Ανατολής που εδρεύει εις το Κάϊρο, όπου βρίσκεται και η ελληνική κυβέρνηση. Την 23^η Ιουλίου 1942 αναχωρεί εις τα βουνά και αρχίζει το αντάρτικο. Δημιουργήθηκαν και άλλες ανταρτικές οργανώσεις την περίοδο αυτή. Αναφέρουμε εν τάχει: «Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση» (ΕΚΚΑ) του Δημ Ψαρρού, «Εθνική Οργάνωση Κρήτης» (ΕΟΚ), «Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας» εις την Καρδίτσα, «Ελληνικός Στρατός Εθνικής Απελευθερώσεως» (ΕΣΕΑ) εις την Θεσσαλία. Η μεγαλύτερη όλων ήταν το «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο» (ΕΑΜ) το οποίο δημιουργήθηκε αρχές του 1942. Ο ελληνικός λαός αρχίζει να γράφει σελίδες δόξης και ανδρείας. Με κάθε τρόπο αντιστέκεται εις τον Άξονα με πράξεις ηρωικές, μικρές ή μεγάλες.

Συνταγματάρχης Ψαρρός πλήρωσε με τη ζωή του την αγάπη του για την Ελλάδα, τη Δημοκρατία και τη Λευτεριά.

Μυργιώτης Παναγιώτης – Μαθηματικός

Εθνική Αντίσταση‧ σελίδα ηρωική της σύγχρονης ιστορίας με ελάχιστους λεκέδες. Ο Ελληνικός Λαός υπερήφανος, δημοκράτης και ελεύθερος δεν μπορούσε να αντέξει την σκλαβιά και την υποδούλωση. Ζυγό διπλό τον Γερμανοϊταλικό άξονα των Χίτλερ και Μουσολίνι. Πολέμησε γενναία εις το μέτωπο ο Ελληνικός στρατός, έγραψε σελίδες δόξης και ηρωισμού, αλλά, ηττήθηκε. Παρά ταύτα το έπος του ’40 έμεινε στην Ιστορία.

Ο Έλληνας δεν μπορεί να ζήσει υπόδουλος, θέλει να αναπνεύσει αέρα ελεύθερο, δημοκρατικό και ελληνικό. Αποφασίζει να αντιδράσει, χρειάζεται αγώνας ένοπλος. Αρχίζει να  συσπειρώνεται συνωμοτικά και να σχηματίζονται οι πρώτες αντιστασιακές ομάδες εναντίον της διπλής κατοχής. Πρώτη αντιστασιακή οργάνωση η οποία βρέθηκε εις τα βουνά και κήρυξε το σάλπισμα της αντιστάσεως είναι ο ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ με αρχηγό τον στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα. Εις την συνέχεια εμφανίστηκαν και άλλες μεταξύ αυτών και η οργάνωση ΕΚΚΑ(ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ) του συνταγματάρχη Ψαρρού, η οποία θα μας απασχολήσει εις το παρόν πόνημα.

ΟΧΙ – Οι Γερμανοί δεν έφυγαν ποτέ!!!

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Με αφορμή την 83^η επέτειο του ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στον φασισμό, αναρωτιέμαι αν τελικά αυτή η θυσία, διότι περί θυσίας επρόκειτο, άξιζε τον κόπο να την υποστεί ο ευάλωτος οικονομικά από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους νεοελληνισμός και να δημιουργήσει τόσα επακόλουθα δεινά στην δύσμοιρη πατρίδα μας (κατοχή, εμφύλιος κλπ κλπ)

Πέρα από το εθνικό φρόνημα που προσέφερε στις μεταγενέστερες γενιές Ελλήνων και τις χιλιάδες σελίδες που προστέθηκαν στην ήδη πλούσια και υπέρλαμπρη ιστορία του Ελληνισμού, η αλήθεια είναι, πως το ΟΧΙ εκείνης της γενιάς στην ουσία ήταν ένα ΟΧΙ σε έναν νεόπλουτο και υπερφίαλο «προστάτη-νταβατζή» αποικιοκράτη, που επιβουλεύτηκε το μερίδιο του παραδοσιακού προστάτη μας (Αγγλοσάξονες).

Αυτών δηλαδή που επί της ουσίας μας απελευθέρωσαν από τους Τούρκους για να εισπράξουν τα δάνεια που μας είχαν δώσει για να αποτελέσουμε το «πιστόλι» τους ενάντια στον Οθωμανικό κίνδυνο που είχε φτάσει μια ανάσα από τον Μέτερνιχ…

Ουσιαστικά έγινες όργανο για να ξηλωθεί το πουλόβερ της Οθωμανικής απειλής… και καταχρεώθηκες για 200 χρόνια!!!