Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΑΜΑΡΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Του Παναγιώτη Αποστόλου

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

egerssi.gr

https://lnk.bio/Egerssi

Η Κυριακάτικη συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά συγκλόνισε το Πανελλήνιο.

Ήταν μια συνέντευξη απόλυτα συναισθηματική, που άγγιξε ευαίσθητες χορδές της κοινωνίας, με την αναφορά του στα αδικοχαμένα θύματα του σιδηροδρομικού εγκλήματος των Τεμπών και στον αδόκητο χαμό της κόρης του, Λένας.

Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε από καρδιάς, αγγίζοντας τους ψηφοφόρους της κεντροδεξιάς Παράταξης, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη δεξιά, την κεντροδεξιά, ούτε την ιστορία και τη βάση της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό την έχει μετατρέψει σε ένα υβρίδιο Σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα».

Έκανε κατάθεση Χριστιανικής Ορθόδοξης Πίστης.

Κατήγγειλε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για αλλεπάλληλες θεσμικές παρεκτροπές, αλαζονεία, και λάθος επιλογές σε οικονομία και ενέργεια. Μίλησε για μια κυβέρνηση ψυχρή, ανήθικη, διεφθαρμένη.

Παράλληλα, πήρε ξεκάθαρη θέση – για ακόμη μια φορά – κατά της Woke ατζέντας των νεωτεριστών, της πολυπολιτισμικότητας, των πολλών φύλων και όλων εκείνων των ακραίων και αντικοινωνικών ανοησιών, στις οποίες όμως —όπως είπε— ο Πρωθυπουργός έκανε κωλοτούμπα, ακυρώνοντας τον νεοταξισμό του, αμέσως μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.

Αποδόμησε πλήρως την ύποπτη, έως και αντεθνική, εξωτερική πολιτική των Μητσοτάκη, Γεραπετρίτη και Ντόρας, στο Αιγαίο, στη Θράκη, και στην “αγαπησιάρικη” προσέγγιση προς τον άρπαγα και αναθεωρητή Ερντογάν.

Όμως, πέρα από την πολιτική κριτική, η συνέντευξη αυτή έκρυβε κάτι πολύ βαθύτερο: εμπεριείχε προγραμματικές δηλώσεις για όλα τα φλέγοντα ζητήματα της Πατρίδας.
Την εξωτερική πολιτική με σαφή προσανατολισμό προς τον Ντόναλντ Τραμπ και τη Ρωσία.
Την υπογεννητικότητα. Τη λαθρομετανάστευση. Την ακρίβεια. Την οικονομία. Την υγεία.

Και κυρίως — το άνοιγμα ενός νέου πολιτικού κύκλου.

Γιατί ο Αντώνης Σαμαράς άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ίδρυσης νέου κόμματος, δηλώνοντας:

«Όταν λάβω τις αποφάσεις μου, θα τις εξηγήσω στον ελληνικό λαό».

Προσωπικά, πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου. Και το πιστεύω, γιατί μίλησε για τη “Νέα Μεταπολίτευση της Μεταπολίτευσης”.

Έθεσε, όμως, κι έναν γρίφο: «Δεν έχω ανάγκη να γίνω Πρωθυπουργός».

Η λύση αυτού του γρίφου, για μένα, βρίσκεται στην έμμεση αναφορά του στον επίσης πρώην Πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή.
Γιατί για ακόμη μία φορά, φαίνεται να σηματοδοτείται η απόλυτη πολιτική σύμπλευση των δύο πρώην Πρωθυπουργών μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις της επόμενης μέρας του «καθεστώτος» Κυριάκου Μητσοτάκη.

EΠΙΣΗΜΑΝΣΗ