ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

γράφει ο Χρίστος  Γούδης  

Η σοβαρότητα της κατάστασης, τόσο αναφορικά με τον πόλεμο  στην Ουκρανία όσο και με έναν πιθανολογούμενο Ελληνοτουρκικό πόλεμο, με αναγκάζει να προβώ σε μία κατά το δυνατόν ψύχραιμη και «αντικειμενική» εκτίμηση των γεγονότων, μακράν της συνήθους χιουμοριστικής διάστασης με την οποία εμπλουτίζω τα άρθρα μου για να απαλύνω τον ζόφο των δρώμενων, έξω από και μέσα στην πατρίδα μας.

Στην μεγάλη εικόνα, η Ρωσία σε σύντομο χρονικό διάστημα, και παρά την στρεβλωτική προπαγάνδα των δυτικών, θα καταστεί κυρίαρχη του Ντονμπάς. Όπως όμως εξελίχθηκαν τα πράγματα, το πρόβλημά της είναι ότι μέχρι στιγμής δεν δίνει την εικόνα μιας πραγματικά μεγάλης δύναμης στο διεθνές σκηνικό. Αυτή η ιστορία αν τελειώσει μόνο με την ρωσική ενσωμάτωση του Ντονμπάς, θα πλήξει καίρια την εικόνα της ως κυρίαρχης δύναμης στον πλανήτη.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑ

 γράφει ο Χρίστος  Γούδης

Ένας παλιός και καλός φίλος, που δεν είναι πια κοντά μας, ο μεγάλος σκηνοθέτης Δήμος Θέος, του οποίου το έργο ήταν πάντοτε επικεντρωμένο στην αμιγώς ελληνική ανάγνωση του κόσμου, στο τελευταίο του λογοτεχνικό έργο, λίγο πριν πεθάνει, στο  «Οχτώ και Δέκα Επιχειρήματα για την Αιωνιότητα του Κόσμου» (Εκδόσεις Κάκτος, Ιούλιος 2018), αποτύπωσε με προφητική ενάργεια τα όσα παρατηρούμε σήμερα, με την λακωνικής λιτότητας φράση: «Δυστυχώς, διανύουμε την έρημο κάτω από τον αστερισμό του χαμαιλέοντα». Μιαν έρημο με κινούμενη άμμο, που είμαστε αναγκασμένοι να πορευόμαστε κάτω από την εξουσία όλων αυτών των συμφεροντολόγων υποκριτών και των αναξιόπιστων υποκειμένων που προσαρμόζουν κατά περίσταση τα πιστεύω τους, τις αρχές τους, και τις ιδέες τους, προς ίδιον πάντα όφελος.

Το φαινόμενο δεν είναι φυσικά ελληνικό, με πρόσφατο παράδειγμα την ρητορική υστερία των δυτικών υπέρ της τάχατες «δημοκρατικής» Ουκρανίας και την παράλληλη αποπληρωμή του φυσικού αερίου σε ρούβλια, κατ’ επιταγή του κατ’ αυτούς απόλυτου άρχοντα του Κακού, του τσάρου Βλαδίμηρου της «δολοφονικής» Ρωσίας.

Ξεκινάμε εκστρατεία εναντίον των Εθνομηδενιστών!..

Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΤΟΥ «ΓΡΑΝΙΚΟΥ», ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΟΥΔΗΣ, ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ «ΣΤΟΧΟ»

Συνέντευξη στον Θ. ΧΑΤΖΗΓΩΓΟ

Εδώ και 25 ημέρες, ο Πατριωτικός Χώρος απέκτησε περιοδικό: Στις αρχές Απριλίου κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αδούλωτη Μάνη» του Γιώργου Δημακόγιαννη ο πρώτος τόμος του «Γρανικού», ο οποίος στην Αθήνα διατίθεται από το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων «Πελασγός» του Γιάννη Γιαννάκενα (Χαρ. Τρικούπη 14). Πρόκειται για μια 470-σέλιδη «Επιθεώρηση Εθνικών Επιστημονικών Ερευνών» που φιλοξενεί πρωτότυπα κείμενα δεκάδων γνωστών προσωπικοτήτων του Χώρου και φιλοδοξεί να γίνει «σημείο αναφοράς», παρεμβάσεων και συζητήσεων στα πολιτιστικά πράγματα της Ελλάδος. «Ψυχή», εμπνευστής και συντονιστής αυτής της ομολογουμένως φιλόδοξης προσπάθειας είναι ο Καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών (1981-2014) και Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (2001-2012), Χρίστος Γούδης. Την περασμένη Δευτέρα 2 Μαΐου, ο «Στόχος» μίλησε μαζί του και όσα μάς είπε με το γνωστό αντισυμβατικό του ύφος έχουν τεράστιο ενδιαφέρον…

Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ

γράφει ο Χρίστος Γούδης

Μια καταλυτική φράση του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, μας είναι σήμερα απαραίτητη για να αντέξουμε τα όσα ακούμε από τα φερέφωνα της προπαγανδιστικής μονομέρειας μέσω της οποίας επιχειρείται καθημερινά η πλύση του εγκεφάλου μας. Είπε κάποτε ο μεγάλος Ανδαλουσιάνος: «το πρόβλημά μας δεν είναι ότι είμαστε τρελοί, το πρόβλημά μας είναι ότι δεν είμαστε περισσότερο τρελοί». Αυτή την περισσότερη τρέλα θα πρέπει να αποκτήσουμε οσονούπω, για να μπορούμε να καταπίνουμε αμάσητα τα όσα τρελά συμβαίνουν στον πλανήτη και τα όσα τρελά μας σερβίρουν οι ημέτεροι ετεροκίνητοι ψηφιακοί παρακεντέδες, παντός είδους και φάσματος, στην προσπάθειά τους να μας αποτρελάνουν.

ΡΑΓΙΑΔΕΣ, ΡΑΓΙΑΔΕΣ

ΟΣΟ ΝΑ ’ΡΘΕΙ Ο ΜΟΣΚΟΒΟΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΣΕΦΕΡΙ

γράφει ο Χρίστος  Γούδης 

Ο τρόπος με τον οποίο καλύπτονται από τα ημέτερα μέσα μαζικής ενημέρωσης οι ευάριθμες παραβιάσεις και υπερπτήσεις της τουρκικής αεροπορίας στον εναέριο χώρο μας, πάγια τακτική εδώ και πολλά χρόνια της γείτονος και «συμμάχου» χώρας, σε συνδυασμό με την ανύπαρκτη από μέρους μας αντιμετώπιση τους (μην ξεχνάτε την προ ολίγων ετών κατάρριψη ρωσικού αεροπλάνου από την Τουρκία, το οποίο είχε εκ λάθους εισέλθει για δευτερόλεπτα στις εσχατιές του εναέριου χώρου της), δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ελλάδα δεν είναι παρά μία χώρα σουρωτήρι, της οποίας η υπερήφανη διεθνής παρουσία ταυτίζεται με ένα νεφελώδες υπερσύνολο κλαυθμηρισμών ενός κωμικού καρπαζοεισπράκτορα.

Πολύ πρόσφατα, στις 15 Μαρτίου 2022, αναφέρθηκα για πολλοστή φορά, σε άρθρο μου υπό τον τίτλο «Στρουθοκαμηλισμός», για το τι μέλει γενέσθαι με την Τουρκία. Μετά από τις χθεσινές (27 Απριλίου 2022), πρωτοφανείς σε θρασύτητα, τουρκικές υπερπτήσεις πάνω από τα μεγάλα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, και την απουσία της πρέπουσας δυναμικής αναχαίτισής τους, θεωρώ ότι θα πρέπει ξανά να σας το υπενθυμίσω, γιατί πιστεύω ότι ξεκαθαρίζει με ειλικρίνεια, και ωμότητα αν θέλετε, τις επιλογές που έχουμε στη διάθεσή μας, έτσι ώστε να τεθεί ένα τέλος σε αυτόν τον συνεχή και μειωτικό για την πατρίδα μας διασυρμό.

«ΑΜΕΡΙΚΡΑΝΙΑ»: ΕΝΑ ΥΒΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΕΤΑΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

γράφει ο Χρίστος  Γούδης

Η καταβύθιση της ρωσικής ναυαρχίδας «MOCKBA» (προφέρεται Μασκβά, ελληνιστί Μόσχα), αναμφισβήτητα ένα καίριο πλήγμα κατά του ρωσικού γοήτρου, ανέδειξε πλέον με σαφήνεια αυτό που μέχρι τώρα αναδύονταν σιγά-σιγά στις δικές μας προσλαμβάνουσες σε σχέση με τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα στον σημερινό αιματηρό ρωσικό εμφύλιο. Για όσους μπορούν να δουν και να κρίνουν πίσω από την επιφάνεια των πραγμάτων, καθίσταται πλέον εμφανές ότι αυτοί που αντιμετωπίζουν τις ρωσικές δυνάμεις δεν είναι οι γενναίοι και ηρωικοί Ουκρανοί ιππότες, αλλά cyborg-οντότητες ενός ευρύτερου υποχθόνιου και δολοφονικότερου συνασπισμού δυνάμεων που συνθέτουν την πρώτη «κρυπτο-υβριδική  πραγματικότητα» (crypto-hybridic reality) του σημερινού «μετασύμπαντος»  (Metaverse), μια συνέλιξη ενός υπερσύγχρονου αμερικανικού τεχνοπληροφορικού πολεμοχαρούς συστήματος με αναλώσιμους ανθρώπινους υπηρέτες, πολλοί   των οποίων, ιδιαίτερα στο πεδίο των μαχών, είναι Ουκρανοί. Μέρα με τη μέρα αντιλαμβανόμαστε ότι στην Ρωσία δεν αντιπαρατίθεται καμία Ουκρανία, αλλά μία τερατογενής οντότητα της οποίας η ακριβής ονοματοθεσία, αν θέλουμε όντως να την σκιαγραφήσουμε αποκαλύπτοντας το πραγματικό της βάθος, είναι: «Αμερικρανία».

ΜΑΚΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΑΜΠΣΟΝ. ΠΑΡΝΤΟΝ;

 γράφει ο Χρίστος Γούδης  

Ο κύβος ερρίφθη. Για πέντε ακόμη χρόνια ο Μακαρόν (Μακρόν τον προφέρουν οι Γάλλοι) θα είναι ο άρχων των Ηλισ(θ)ίων Πεδίων, «Γάλλος για όλους τους Γάλλους», όπως τον θέλησε σήμερα (11 Απριλίου 2022) το σαρδάμ μιας τηλεπαρουσιάστριας, τη στιγμή που μια άλλη συνάδελφός της επί των τεκταινόμενων στην Ουκρανία εμφανίζει μια συνεχή επιμήκυνση της προεξάρχουσας μύτης της επί ημερησίας βάσεως, δικαιώνοντας την πρώτη διδάξασα μαριονέτα, τον παιδικό (και όχι μόνον) φίλο μας, τον Πινόκιο.