Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΧΕΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΣΥΓΧΡΟΝΩ ΒΙΩ

«Αυτό που θέλει ο μαλάκας

είναι έναν καθρέφτη για ψυχή μαλάκα,

ώστε να μπορεί να καμαρώνει τον εαυτό του»

Λουί-Φερντινάν Σελίν

Το αποχετευτικό δίκτυο, το δίκτυο των υπονόμων (όπως και το δίκτυο των νόμων) είναι απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας (πλέουσας επί των κοπράνων της). Όταν κάπου διαρραγεί και από τις σεσηπυίες σωλήνες του αρχίζει να υπερεκχειλίζει ο βόρβορος, είναι μοιραίο να υφιστάμεθα την κακοσμία του, i.e. την αντιστροφή της ευωδίας των γαλλικών αρωμάτων με τα οποία ραίνουν τις μαιτρέσες τους (νόμιμες και παράνομες παλλακίδες) οι λογιών-λογιών εξουσιαστές του σκότους του κόσμου τούτου.

Πειραϊκή πολυ-Εκκλησία

Χρίστος Γούδης

9 Μαΐου 2024

Κυκλοφορούσε κατά διαστήματα στον Πειραιά κατά την έξοδό του απ’ τα ναυλοχούντα πλοία του έκτου στόλου, συχνάζοντας στις ομιχλώδεις γειτονιές περί την Φίλωνος, αρχές δεκαετίας του ΄50.

Frank Lloyd Rong, ναύκληρος, χριστιανός ορθόδοξος, και ναυπηγός και αρχιτέκτων της ναοδομίας, συνέλαβε το σχέδιο για την ανέγερση πύργου στον Πειραιά, τόσα πατώματα όσα κι οι εκκλησίες που ήτανε διάσπαρτες σε Μικρολίμανο, Πασαλιμάνι, Καστέλλα, Φρεαττύδα και Χατζηκυριάκειο,

Κάνθαρο, Τερψιθέα και Πειραϊκή και βάλε, με πρόσβαση σε κάθε ιερό ναό με ασανσέρ ή και -για τους πολύ πιστούς προσκυνητές- με σκάλες.

Θα ’τανε ένας πολυώροφος καλλιεπής πειραϊκός ναός, με ορόφους αφιερωματικούς στην κάθε εκκλησία.

Ένας θεόπνευστος αληθινός Πύργος χριστιανικής Βαβέλ. Ένας ουρανοξύστης που θα ακουμπούσε στον Θεό. Μια πολυεκκλησία.

ΠΕΡΙ ΣΕΙΣΜΩΝ, ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΛΕΜΒΟΥΧΩΝ

Χρίστος  Γούδης

Με έκπληξη, απορία, και θλίψη παρακολουθώ κάποια απαξιωτικά σχόλια  που προκλήθηκαν από μια ήπια και εντός της ακαδημαϊκής δεοντολογίας ανάρτηση του διακεκριμένου σεισμολόγου Γεράσιμου Παπαδόπουλου σχετικά με τον σεισμό στις Στροφάδες νήσους. Η δήλωσή του ήταν: «To θρίλερ με τον δήθεν διπλό σεισμό στο θαλάσσιο χώρο του Κυπαρισσιακού κόλπου έληξε. Αρχικά το Εθνικό Αστεροσκοπείο ανακοίνωσε 2 σεισμούς μεγεθών 5,6 και 5,7. Τελικά, μετά από μισή ώρα ανακοίνωσε 4,5 και 5,7. Τέτοια σφάλματα έχουν συμβεί και στο παρελθόν. Πρέπει να εξαλειφθούν. Δημιουργούν σύγχυση και δυσκολεύουν την αξιολόγηση. Ως προς την ουσία, προς το παρόν δεν είμαστε βέβαιοι αν ο 5,7 ήταν ο κύριος σεισμός. Η περιοχή έχει κάνει μεγάλους σεισμούς στο παρελθόν».

Με τον Γεράσιμο Παπαδόπουλο συνυπηρετήσαμε στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών κατά την διάρκεια της εκεί δικής μου θητείας ως Διευθυντού του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής κατά την περίοδο 2001 έως 2012.

ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ, ΒΛΑΧΟΙ, ΣΛΑΒΟΙ, ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ

γράφει ο Χρίστος Γούδης

Σε πρόσφατη επετειακή συνέντευξη του «ιστορικού» Θάνου Βερέμη στον γνωστό δημοσιογράφο Δημήτρη Δανίκα (Πρώτο Θέμα, Κυριακή 24 Μαρτίου 2024), ο τελευταίος τον χαρακτήρισε ως «έναν από τους ακάματους σκαπανείς του χρονικού του Αγώνα για την ανεξαρτησία μας».

Ο συνεντευξιαζόμενος, με την  άνεση που του παρείχε η πολυθρόνα του σπιτιού του και με την χαλαρότητα που γεννά στο είναι του ανθρώπου η παρωχημένη ηλικία, είπε πολλά. Τα περισσότερα ήταν σωστά, αλλά η ελαφρότητα του ύφους με την οποία λέγονταν προσέδιδε ένα είδος «αφ’ υψηλού» αντιμετώπισης μιας συνταρακτικής περιόδου της ελληνικής Ιστορίας μας, χωρίς την αναμενόμενη από όλους μας ευλάβεια έναντι όλων αυτών που αγωνίσθηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα, αν όχι ελεύθεροι, τουλάχιστον  όχι υπόδουλοι (ακόμη) στην Τουρκία και στο Ισλάμ.

ΜΕ ΑΙΣΘΗΜΑ ΝΑΥΤΙΑΣ

γράφει ο Χρίστος  Γούδης 

Ψηφίζουμε ξανά. Για την διακυβέρνηση μιας πατρίδας που αλλιώς την φανταζόμασταν και αλλιώς είναι. Που κινδυνεύει να μην είναι πια πατρίδα, έθνος, ελληνικός λαός, αλλά ένας αχταρμάς αλλοφύλων και ελληνόφωνων με ελάχιστους πραγματικούς Έλληνες. Με Έλληνες  δηλαδή που δεν έτυχε απλά να γεννηθούν Έλληνες ή να αποκτήσουν μεθοδευμένα και επίπλαστα την ελληνική υπηκοότητα, αλλά που φέρουν βαθιά μέσα τους την ελληνικότητα και κουβαλάν στους ώμους τους το βάρος της αρχαιοελληνικής κληρονομιάς μέσα από τα πιστεύω, την παιδεία, και τον αγώνα τους να σταθούν στο ύψος τους, αντάξιοι της δόξας που ήταν κάποτε η Ελλάδα.

Αυτοί οι Έλληνες, παρά την ισχυρή και κυριαρχική, από απόψεως προσωπικότητας, παρουσία τους, δεν έχουν σήμερα την δέουσα πολιτική έκφρασή στον τρέχοντα κομματικό στίβο, για λόγους που, όποιοι κι αν είναι, δεν έχουν πλέον σημασία, όταν βρεθούν σε λίγα εικοσιτετράωρα μπροστά στην καθοριστική για το μέλλον της χώρας μας κάλπη, της 25^ης Ιουνίου 2023.

ΕΝΟΠΤΙΚΟΝ – Δείτε την συνέντευξη του ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ στον Γ. Λεκάκη

Δείτε την συνέντευξη του ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ στον Γ. Λεκάκη

“Παραφυσικά φαινόμενα και ομηρικά τοπωνύμια στην Μάνη”

Περνοδιαβαίνοντας στο Θησείο μια Δευτέρα στις αρχές Δεκεμβρίου, με μελαγχολική διάθεση – συμβαίνουν βλέπετε τόσα και τόσα στον καθένα μας ξεχωριστά αλλά και σε όλους μαζί που είναι μάλλον απίθανο να μην είμαστε μελαγχολικοί  – άκουσα πίσω μου τη φωνή ενός φίλου μου να με καλεί επισταμένως με το μικρό μου όνομα. Γύρισα και με έκπληξη είδα ότι ήταν ο Γιώργος ο Λεκάκης του Αρχείου Πολιτισμού. Μετά από θερμή χειραψία με προσκάλεσε να πάω στη διάλεξή του που δίνει κάθε Δευτέρα και να μιλήσω κι εγώ. Τί να πω βρε Γιώργο του λέω, εγώ δεν ειμαι έτοιμος για διάλεξη, εγώ περπατώ άνευ προσανατολισμού, scapigliato –  κατά την ιταλική αναρχική σχολή του 19ου αιώνα – τουτέστιν ατημέλητος, αναμαλλιασμένος και απεριποίητος. Επέμεινε και στην ουσία με απήγαγε, κάπως σε στυλ τραβάτε με κι ας κλαίω, και πήγα και το έκανα. Η συνέχεια στο youtube.

Με άκουσα και με βρήκα ενδιαφέροντα τύπο, μάλλον συντηρητικό, καθότι πιστεύω ακράδαντα σε αυτό που έλεγε ο Λόρκα: το πρόβλημά μας δεν είναι ότι είμαστε τρελοί, το πρόβλημά μας είναι ότι δεν είμαστε περισσότερο τρελοί…