ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ;

γράφει ο Χρίστος Γούδης

Ναι κύριε κι εγώ! Όχι δεν είχε κλειδώσει την πόρτα γιατί δεν υπήρχε πόρτα. Όχι δεν επιχείρησε να με φιλήσει, ούτε στο λαιμό ούτε πουθενά αλλού. Όχι δεν μου είπε να του κάτσω για να μου δώσει ρόλο στο θεατρικό του έργο. Όχι δεν μου ζήτησε να του δοθώ για να μπορέσω να μετάσχω σε αγώνες για να δοξάσω την Ελλάδα (για την Ελλάδα ρε γαμώ το). Όχι δεν είχε καμία σχέση με τα βρωμερά δρώμενα του αστικού ιστού της Ελλάδας. Είχε να κάνει με την οργιώδη φύση της οργιώδους αυτής χώρας μας. Εγώ τον συνάντησα στο δάσος καθώς έβοσκα τα πρόβατα. Ναι, ναι ήταν τραγοπόδαρος. Τον είδα μπροστά μου ξαφνικά. Θεέ μου, ο Πάνας ήταν!!! Τα έχασα, στην αρχή πάγωσα. Μετά με έπιασε πανικός (τι άλλο να με πιάσει αφού ο Πάνας ήτανε). Κι άρχισα να τρέχω, να τρέχω, κι έτρεχα κι έτρεχα κι έκλαιγα. Έτρεχα, έτρεχα, έτρεχα… Δυστυχώς δεν τον πρόλαβα!

Ο «δια Χριστόν σαλός»…

γράφει ο Χρίστος Γούδης

Σε παλαιότερες εποχές, επί τσαρικού καθεστώτος, δεν υπήρχαν εύκολοι δίαυλοι ανάδυσης της αλήθειας, καθότι τα κρατικά στεγανά καλά κρατούσαν και επιβάλλονταν στους μουζίκους και χαχόλους πασών των Ρωσιών. Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν δύο κατηγορίες ανθρώπων που κατόρθωναν να διαφύγουν των επιπτώσεων, επειδή αποκάλυπταν την αλήθεια μιας σηπόμενης, όζουσας, και υποκριτικής κοινωνίας, την οποία οι ιθύνοντες, ως κατ’ εξοχήν εκφραστές αυτής της σήψης, της κατάπτωσης, και της υποκρισίας, ήθελαν πάση θυσία να αποκρύψουν. Η μία εκ των δύο αυτών κατηγοριών ήταν ο «άγιος γέροντας» του μοναστηριού ή «στάρετς», και η δεύτερη, ο «δια Χριστόν σαλός», ο σαλεμένος τρελός του χωριού ή «γιουροντίβι».

FEMINISMUS MACHT FREI «O Φεμινισμός σε κάνει Ελεύθερη»

Χρίστος Γούδης

Υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η προσωπικότητα είναι τόσο ισχυρή, ο ζωικός τους μαγνητισμός τόσο έντονος, και οι ικανότητες τους τόσο διακριτές, ώστε αφήνουν, χωρίς οι ίδιοι να το επιδιώκουν, τα ίχνη τους στη ζωή βαθιά χαραγμένα, πέραν όλων αυτών των ιδιαιτεροτήτων που διχάζουν τους κοινούς θνητούς: των πολιτικών πεποιθήσεων, των σεξουαλικών προτιμήσεων, ή ακόμη και των κοινωνικών τους συμπεριφορών. Με άλλα λόγια πέραν του καλού και του κακού (“Jenseits von Gut und Böse”, Friedrich Nietzsche). Σκόρπια παραδείγματα: ο Λώρενς της Αραβίας, ο Έζρα Πάουντ, ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, η Λένι Ρίφενσταλ, ο Σελίν, ο Μπερτολτ Μπρεχτ, ο Χάιντεγκερ, ο Μισίμα, και για να έρθουμε και σε μερικά δικά μας, η Μαρία Κάλλας, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιάννης Γλέζος και φυσικά ο Γιώργος Κιμούλης.

ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ;

Γράφει ο Χρίστος Γούδης

«Είμαστε ακόμα ζωντανοί»; Θα μπορούσε να είναι η απορία μας στο τέλος αυτού του δίσεκτου χρόνου με το διπλό 20, και σίγουρα είναι,  αλλά είναι   παράλληλα και ο τίτλος του βιβλίου μου που πρόκειται να εκδοθεί σύντομα, με όλη την πρόσφατη πολεμική μου αρθρογραφία.

Για να το διαφημίσω εκ των προτέρων (οποία ταπεινοφροσύνη εκ μέρους μου!) θα σας παραθέσω εδώ τον πρόλογο, με την παρατήρηση ότι ο πρόλογος κάθε βιβλίου είναι πρακτικά ο επίλογος, γιατί πάντα γράφεται στο τέλος, μετά την περάτωση του κάθε έργου Και κατά μία έννοια αποτελεί μια μορφή συνοπτικής κορύφωσης των επιδιώξεων και των προσπαθειών του συγγραφέα. Αρχίζω λοιπόν.

ΣΠΟΡΕΙΣ ΙΔΕΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

γράφει ο Χρίστος  Γούδης    

Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η έκδοση των πρόσφατων άρθρων ενός νέου διανοητή, του Αλέξανδρου Καρρά, σε ένα σωστά δομημένο έργο, με τίτλο «Σπορά Ιδεών» (Εκδόσεις Έτωρ, Αθήνα 2020) μέσα στο οποίο ξετυλίγεται μεθοδικά η σκέψη του συγγραφέα, γύρω από έννοιες βαθιά χαραγμένες στη συνείδηση αλλά και στο υποσυνείδητο του ανθρώπου, όπως η πατρίδα, το έθνος, η απαιτούμενη κοινωνική του ευαισθησία απέναντι των πατριωτών που το συνθέτουν, αλλά και η σχέση του με το κράτος.

ΤΑΜΕΙΟΝ ΕΠΙΚΥΨΗΣ «Η ΕΛΛΑΣ»

γράφει π Χρίστος Γούδης

Κρεμασμένοι όλοι μας στις τηλετυφλοράσεις, στα ραδιοκακόφωνα, στα παρατρεχάμενα φερέφωνα (κυβερνητικά και ακυβέρνητα), και πιασμένοι (ψαρωμένοι) στα δίχτυα των δικτύων της κοινωνικής δικτύωσης, περιμέναμε με αγωνία να ακούσουμε νέα για αυτό που μας απασχολούσε τις τελευταίες μέρες. Και επιτέλους ήρθε. Καλά νέα, επιτέλους (!!!), από την σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις πρωινές ώρες της 11^ης Δεκεμβρίου 2020, αναφορικά με το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο θα αρχίσει οσονούπω να μοιράζει μπαγιόκο για την επανόρθωση των οικονομιών των χωρών της Ευρώπης, όλων αυτών που επλήγησαν ανελέητα από ένα ανεγκέφαλο «κάτι», αυτό το  εξωαποδώ  που οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι αποκαλούν «κορονοϊό 19».

Αναστάση, κάνε στάση. Μπας και προλάβουμε την Ανάσταση!

γράφει ο Χρίστος Γούδης   

Πριν από μερικές μέρες κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις «Έκτωρ», ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο βιβλίο με τίτλο «Ο Χριστός σταμάτησε στου Γκύζη», ιδιαίτερα επικίνδυνο λόγω του έντονου λογοτεχνικού μαγνητισμού που εξασκεί στον αναγνώστη, ο οποίος, παρά την προειδοποίηση του συγγραφέα (Λευτέρης Πανούσης) ότι πρόκειται περί μυθοπλασίας, παρασύρεται σε μια παραισθησιογόνο ρουφήχτρα που τον κάνει να πιστεύει ότι όλα όσα διαδραματίζονται είναι γεγονότα μιας τρισάθλιας καθημερινής πραγματικότητας.