Η ΒΙΑ

Αντώνης Παπαντωνίου Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α) – Νομικός

Με αφορμή τα τελευταία λυπηρά γεγονότα βίας  που εκδηλώθηκαν σε διάφορες Πόλεις με αφορμή τη Δολοφονία του Νεαρού, μόλις 15 ετών Γρηγορόπουλου στην Αθήνα πρίν μερικά χρόνια, από Αστυνομικό και τον πρό Ημερών βαρύτατο τραυματισμό άλλου Νεαρού Τσιγγάνου πάλι από Αστυνομικό και μάλιστα για ασήμαντη αφορμή, θα ήθελα να εκφράσω κάποιες σκέψεις  όσον αφορά στην έννοια της «Βίας» και πως αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Η λέξη «Βία»  παρόλο που από πολλούς γίνεται αντιληπτή μόνον όταν εκφράζεται με Σωματική Επέμβαση στη Ζωή κάποιου, δεν είναι μόνον αυτή. Αλλά και αυτή η μορφή θα ήταν πολύ  λιγότερο υπαρκτή, αν οι Κοινωνικές Συνθήκες  που επικρατούσαν αντίκρυζαν  εφαρμογή της Συνταγματικής Νομιμότητας και της επακόλουθης Κοινωνικής Δικαιοσύνης με την εφαρμογή όλων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως ορίζονται όχι μόνον από την Εσωτερική αλλά και από την Διεθνή Έννομη Τάξη.

Και όταν λέμε Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν είναι κάτι αόριστο και νεφελώδες αλλά αντικρύζει πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις που χαρακτηρίζουν τον Άνθρωπο και τη Ζωή που δικαιούται και πρέπει να απολαμβάνει. Και από την άλλη πλευρά τις υποχρεώσεις που έχει αυτός που δίνει το «ρυθμό» στη Ζωή αν σέβεται και προωθεί τις πιο πάνω αξίες.

Για να σκεφτούμε λοιπόν  κατά πόσο οι πιο πάνω υποχρεώσεις και τα αντίστοιχα Δικαιώματα υπάρχουν στην Κοινωνία για να υπάρχει και να λειτουργεί ο «Κοινωνικός Ιστός», ιδιαίτερα τα τελευταία τραγικά 12 χρόνια με αποκορύφωμα τα τελευταία σχεδόν τρία χρόνια…

Χρόνια απαξίωσης του Ανθρώπου και μεταφορά του στην κατάσταση του Δούλου, όπου δεν έχει κανένα δικαίωμα παρά μόνον αυτά που κάθε φορά έχει την καλοσύνη να του «παραχωρεί» ο Αφέντης του. Εντελώς αυθαίρετα του περιορίσανε δραματικά το εισόδημά του με αποτέλεσμα να αυτοκτονεί, να αναζητά τροφή από τα Απορρίματα στους Κάδους του Δήμου, να πεθαίνει από Αναθυμιάσεις  κάρβουνων για θέρμανση, να αναγκάζεται να μεταναστεύει μήπως βρεί Εργασία κάπου στον Κόσμο. Και σαν να μην έφθαναν μόνο αυτά όποτε προσπαθούσε να διαμαρτυρηθεί Ομαδικά, αντιμετώπιζε μια φοβερή μανία καταδίωξης από τα «όργανα της ΑΤΑΞΙΑΣ», ακόμα και πρίν ξεκινήσει τη διαμαρτυρία του. Μανιασμένο Ξύλο, Άφθονα Χημικά, Χειροβομβίδες κρότου λάμψης, Αντλίες εκτόξευσης νερού υπό πίεση και οποιασδήποτε κατά περίπτωση βαρβαρότητας.  Ακόμα και Νεκρός υπήρξε όπως και πολλοί τραυματίες…

Και το αποκορύφωμα όλων αυτών ήρθε τα τελευταία τρία σχεδόν χρόνια, όπου με πρόφαση ένα ΙΟ καταπατήθηκε ΑΠΟΛΥΤΩΣ κάθε ΔΙΚΑΙΩΜΑ στη Ζωή και ζούμε ημέρες 1941-1944 με διαφορετική διαδικασία και εμφάνιση. Όχι με Όπλα, όχι με κάψιμο Χωριών και μαζικές Εκτελέσεις με σφαίρες αλλά με «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΜΕΣΑ», όπως με εκτελέσεις με ΣΥΡΙΓΓΕΣ που αν δεν τις δεχτείς καταδικάζεσαι στην ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ σαν Ανθρώπινη οντότητα.

Καταδικάζεσαι σε Θάνατο Ψυχολογικό ακόμα και Σωματικό στερούμενος του Δικαιώματος της Εργασίας που σημαίνει  της τροφής, και όχι μόνον,

Εξευτελίζεσαι με το να δίνεις άδεια στον εαυτό σου να βγεί από το σπίτι του, δηλώνοντας όμως και το που θα πάς, μια άδεια που δεν ισχύει γιά τις Νυχτερινές  ώρες, και αυτό γιατί εκείνες ειδικά τις ώρες κυκλοφορούσε αυτός ο Θρυλικός ΙΟΣ ο Μέγας Κίνδυνος της Ανθρωπότητας. Αλλά όλα αυτά και πάρα πολλά ακόμα δεν ήταν απλά απαγορευμένα αλλά υπήρχε και το «Όργανο της ΑΤΑΞΙΑΣ» που σε τιμωρούσε και με πρόστιμο εάν είχες το θράσος να πείς ΟΧΙ στη Βαρβαρότητα του Αφέντη, παρ όλο που ήταν πάντα έτοιμος να  σε ξευτιλίζει και να σε τιμωρεί με ΠΡΟΣΤΙΜΟ, Απόλυση από τη δουλειά σου και  οτιδήποτε άλλο εφεύρισκε για να μάθεις στην ΥΠΑΚΟΗ. Ακόμα σου  άλλαξε και τα Ανθρώπινα χαρακτηριστικά της μορφής σου βάζοντάς σου να κυκλοφορείς παντού με ένα «ΠΑΝΙ»,  χρωματιστό η όχι, με ελεύθερη επιλογή σου αυτό, τοποθετώντας σε στην κατηγορία του ευγενούς τετράποδου, του Σκύλου. Και εσύ τα δέχτηκες όλα αυτά και άλλα πολλά, ακόμα και ευτράπελα, γιατί συνεχώς σε εκφόβιζαν και σε εκβίαζαν.

Αυτή όμως η συσσωρευμένη ΒΙΑ, μια ΒΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΉ χωρίς τέλος είναι και εκείνη που θα αναμετρηθεί στο «πεδίο»,  όπως λέγεται, κάποια στιγμή  και τα σημάδια λένε ότι απλά τώρα πιά που γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ της Κοινωνίας  υποβόσκει και σε  συνδυασμό με την  Οικονομική Εξαθλίωση που προοδευτικά βαθαίνει θα δημιουργήσει ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ που δεν θα είναι ΒΙΑ αλλά Αποκατάσταση της Νομιμότητας.

ΟΠΟΙΟΣ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟΥΣ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ ΘΥΕΛΛΕΣ

 Αθήνα 7-12-2022

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ