ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ: Ο ΝΕΟΤΕΡΟΣ ΓΡΑΙΚΥΛΙΣΜΟΣ
Του σ. καθηγητή Επαμεινώνδα Πανά
Ο Αμερικανός Πρέσβης Τ. Πάιστ, σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ αποκαλύπτει το αμερικανικό ενδιαφέρον των λιμένων της Αλεξανδρούπολης, του Βόλου και της Καβάλας. Πιο συγκεκριμένα για τον λιμένα της Αλεξανδρούπολης επισημαίνει ότι : «…. Αυξάνει την εμπορική αξία του λιμανιού και δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν την Αλεξανδρούπολη ως στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο για την ανάπτυξη αμερικανικών και ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και την περιοχή της Βαλκανικής μέσω της ανανεωμένης ΜDCA (συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις).
Η λογική αυτή θυμίζει σε μεγάλο βαθμό εποχές Πιούρι Φόυ (έδινε εντολές στους Έλληνες πρωθυπουργούς και υπουργούς)!!! Γιατί όπως είναι γνωστό η αξιοποίηση των λιμένων είναι αρμοδιότητα του ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό που τονίζει ο αμερικανός πρέσβης για την Αλεξανδρούπολη δεν συνιστά επιχειρηματική αξιοποίηση αλλά καθαρά στρατιωτική. Άραγε προς όφελος της Ελλάδας; Όχι, αλλά προς όφελος των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
Του ΝΑΤΟ που μόλις πρόσφατα στις 20/02/2020, ανήρτησε σχετικό βίντεο με το σλόγκαν «Είμαστε το ΝΑΤΟ» όπου χαρακτηριστικά σημειώνει ότι: Το ΝΑΤΟ είναι μια οικογένεια κοινών αξιών. Είμαστε ενωμένοι με τους Συμμάχους μας για ειρήνη και σταθερότητα. Η Τουρκία είναι το ΝΑΤΟ. Είμαστε το ΝΑΤΟ».
Εμείς παραχωρούμε λιμάνια και αεροδρόμια και αυτοί μας δίνουν κλωτσιές. Δεν μπορούμε φαίνεται να ξεφύγουμε από το σύνδρομο της ξενοδουλείας.
Τι λοιπόν προσδοκούμε από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα συντελέσει στην αναγνώριση των εθνικών μας δικαίων:
Δεν είναι αυτό το μόνο πρόσφατο γεγονός. Στις 18/02/2020 στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, η Ελληνική Αντιπροσωπεία που αποτελείτο από βουλευτές της ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, αποχώρησαν επειδή ο Προεδρεύων εμπόδιζε τα μέλη της Ελληνικής Αντιπροσωπείας να υποβάλουν ερωτήσεις μετά από την τοποθέτηση του Πρεσβευτή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.
Χαρακτηριστικά, στην κοινή ανακοίνωση της Ελληνικής Αντιπροσωπείας, τονίζεται ότι: «… αναδείξαμε ιδιαίτερα το γεγονός ότι η Τουρκία με την συμφωνία της με την Λιβύη συνειδητά παραβιάζει την αρχή του Διεθνούς Δικαίου ότι στον καθορισμό της ΑΟΖ λαμβάνονται υπόψη τα νησιά. Τονίσαμε δε ότι έχουμε ήδη δείγματα γραφής από την Άγκυρα, σε άλλο πεδίο, σχετικά με την πρακτική αξιοποίηση των νομικών της ακροβασιών: η Τουρκία ήδη διενεργεί γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου σε οικόπεδα που με διεθνή διαγωνισμό δόθηκαν για έρευνα σε πετρελαϊκές εταιρείες κρατών μελών του ΝΑΤΟ όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Ο Προεδρεύων των εργασιών συστηματικά μας διέκοπτε στις τοποθετήσεις και τις ερωτήσεις μας, εμποδίζοντας την ανάπτυξη των θέσεών μας …».
Η όλη στάση του ΝΑΤΟ και η απροκάλυπτη μεροληπτική στάση του απέναντι στην Τουρκία, αναδεικνύει άλλη μια φορά πόσο μας υπολογίζουν. Ποιος πιστεύει ότι ο Προεδρεύων στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ ενεργούσε αυτόβουλα και ανεξάρτητα από την γενική πολιτική του ΝΑΤΟ; Η όλη συμπεριφορά του ασφαλώς προκαλεί μάλλον μελαγχολία παρά ελπιδοφόρες σκέψεις.
Είμαστε αθεράπευτα ξενομανείς. Οι Άγγλοι σωστά πάντα επισημαίνουν πως «η χώρα μας δεν έχει μονίμους φίλους ούτε μονίμους εχθρούς, αλλά μόνον μόνιμα συμφέροντα». Αυτό το απλό μάθημα δεν έχει γίνει κατανοητό από τους αφελείς Γραικύλους. Αντίθετα, τα του οίκου μας θέλουμε οι ξένοι να τα ρυθμίζουν. Οι υποτελείς πάντοτε ξευτιλίζονται από τους Καίσαρες.
Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ με την σειρά της αντί κλωτσιάς μας έδωσε άλλο ένα ηχηρό χαστούκι. Δυστυχώς ενώ έχουμε γνωρίσει καλά την απιστία των συμμάχων, ξεχνάμε το σχετικό σχόλιο από την Ουάσιγκτον τον Μάρτιο του 1975: «Μπορούμε να εννοήσουμε την Ατλαντική Συμμαχία χωρίς την Ελλάδα, όχι όμως χωρίς την Τουρκία!!!».
Όλα αυτά συνθέτουν μία απομόνωση στην οποία βρισκόμαστε στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουν περάσει πάνω από 190 χρόνια και ο εθνικός μας ποιητής Δ. Σολωμός, μας προσγειώνει πάλι στις ανάγκες της στυγνής ρεαλιστικής πραγματικότητας:
Μοναχή το δρόμο πήρες
κι εξανάρθες μοναχή
δεν είν’ εύκολες οι θύρες
εάν η χρεία τες κουρταλεί.
Μία χώρα που επί σχεδόν μισό αιώνα έχει αναγάγει τον εθνομηδενισμό σαν κύρια ιδεολογία όπου μεγιστοποιείται η επιρροή του ξένου παράγοντα, καλλιεργείται ο γραικυλισμός είναι μία χώρα χωρίς ένα μακροπρόθεσμο σύστημα αυτοσυντήρησης.
Ο αείμνηστος ευπατρίδης Ρόδης Ρούφος (1924 – 1972) στο μυθιστόρημά του:
«Οι Γραικύλοι» (Εκδόσεις Ωκεανίδα) αναφέρεται στην ήττα των Αθηναίων από τους Ρωμαίους το 86 π.Χ. Τότε ο Αθηναίος Δίων ελπίζει ότι οι Αθηναίοι δεν θα γίνουν «γραικύλοι» και θα πορευτούν στην υπό τους Ρωμαίους αιχμαλωσία ακολουθώντας τον λόγο του Σωκράτη στον «Φαίδωνα»: «Αδεώς (αφόβως) και γενναίως». Ο Δίων ερμηνεύει την πρόταση του Σωκράτη ως εξής: «Μη λυγίσεις νου, στον ύστατο τούτο πειρασμό. Μείνε ελληνικός, μην παραιτηθείς από την καθαρή σου θέαση…. Αδεώς και γενναίως. Αυτό θα μείνει από τον ελληνισμό, αυτό δεν θα το καταστρέψουν οι λεγεώνες. Αν ποτέ σκοτεινιάσει ο κόσμος από καινούργιους βαρβάρους και δεισιδαιμονίες, η λέξη «Έλληνας» ας εξακολουθήσει να σημαίνει εκείνον που κρατάει την σκέψη του άφοβη και αδέκαστη… Εμείς πρέπει τάχα να γίνουμε μια ξεπερασμένη ράτσα κολάκων, ταπεινοί και περιφρονημένοι Γρακύλοι;» Και απαντά ξανά ο ίδιος: «Όχι. Δεν θα σβήσει ο Ελληνισμός, γιατί είναι μια έννοια που ξεπερνάει τις εφήμερες τύχες των φυλών…»!
