Η έλλειψη Εθνικής Ευθύνης και Ελληνικής Συνείδησης
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Η έννοια της κρίσης είναι καθολική και αναφέρεται σε καταστάσεις και γεγονότα που περιέχουν απειλή. Όλοι μας την επικαλούμαστε χωρίς όμως να αντιλαμβανόμαστε το βάθος της τραγικότητας της περιπλοκής μας μέσα σε τόσες αντιφατικές καταστάσεις, τα τρομερά διλήμματα και αδιέξοδα μαζί με τα συνεπακόλουθα αυτών των καταστάσεων. Όπως π.χ. τις δικές μας ευθύνες, ενοχές, ψευδαισθήσεις, στερεότυπες χειρονομίες, αγωνίες και φόβους. Ως Λαός αδυνατούμε να κατανοήσουμε ακόμη και τους κινδύνους μπροστά εις την θέα της καταστροφής. Η σχιζοφρένεια, η ψυχωτική συμπεριφορά μας, αυτές οι ασθένειες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, είναι όλως αντίθετες με τις ιστορικές παραδόσεις και καταβολές, με την ευθύνη και την δύναμη της Ελληνικής Φυλής. Ενός Λαού, ο οποίος εις την αρχαιότητα με την ισορροπία μεταξύ της εσωστρέφειας και εξωστρέφειας ανέδειξε τον μεγαλύτερο Πολιτισμό και Οικουμενισμό εις την Παγκόσμια Ιστορία.
Διαβάστε περισσότερα»Ο Ελληνικός Λαός, ο φόβος και η αγωνία των Αγγλοσαξόνων
- At 17 Μαΐου, 2024
- Από admin
- In Γεώργιος Δημητράκης, Επίκαιρα, Πολιτική - Οικονομία
0
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Η άσκηση πολιτικής προϋποθέτει γνώση της Ιστορίας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, αλλά και ψυχολογία ως εργαλείο για να ερμηνεύει και να αντιμετωπίζει κανείς τους συλλογισμούς, τις προθέσεις και τα σχέδια των άλλων. Είναι ο μόνος τρόπος για να προστατεύεται ο καθείς από τις αντιδράσεις εσωτερικών και διεθνών κυρίως παραγόντων.
Η οξύτατη κρίση που βιώνει ο Λαός μας, αλλά και το αδιέξοδο εις το οποίο έχει περιέλθει η Χώρα μας οφείλεται εις τις αδυναμίες του Πολιτικού Συστήματος των τελευταίων δεκαετιών, αλλά και εις την αρρωστημένη εσωστρέφεια του. Αυτές οι διαιωνίζουσες αδυναμίες κράτησαν την χώρα μας μακριά από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι. Η δε σχέση της Δημοκρατίας και Οικονομίας δεν είναι ευθύγραμμη υπόθεση. Με δεδομένη την ορθότητα της ρήσης του Κλάουζεβιτς, ότι «ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα», οι πολεμικές ενέργειες των δημοκρατικών δυτικών κοινωνιών λαμβάνουν συχνά ποικίλες μορφές που δεν συνεπάγονται, κατ’ ανάγκη, άσκηση φυσικής βίας. Οι περιπτώσεις άσκησης εξαναγκασμών μέσω απειλών εφάμιλλων της άσκησης πολεμικής βίας ως προς τις συνέπειες της είναι πολλές και για τον προσεκτικό παρατηρητή της διεθνούς πολιτικής σχεδόν καθημερινές.
Διαβάστε περισσότερα»
Ο Ελληνικός Λαός μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης (www.άρθρα Γεώργιος εμ. Δημητράκης)
Όσο περισσότερο επιδεινώνεται η κρίση χρέους, τόσο περισσότερο αδυνατούμε να κατανοήσουμε τις πραγματικές αιτίες και τα συμπτώματα που ευθύνονται για το μεγάλο αδιέξοδο της Χώρας μας και την ανείπωτη τώρα φτώχεια και ταπείνωση που βιώνουμε ως Λαός. Εδώ και χρόνια παρακολουθούμε τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της Κυβέρνησης και των Δανειστών, οι οποίες κορυφώνονται κάθε τόσο με τα σχόλια και τις εικασίες των διαφόρων μεγαλοσχήμονων πολιτικών και δημοσιογράφων και ΜΜΕ της χώρας μας. Η προπαγάνδα, πρωτόγνωρη εις την σύγχρονη Ιστορία της Πατρίδας μας, έχει φθάσει εις το αποκορύφωμά της, όπως και η αδιαφορία μας για όλα αυτά που συμβαίνουν πίσω από τις πλάτες μας, τι μας περιμένει και ποιο θα είναι το μέλλον μας.
Όμως το μέλλον ενός Λαού και η τύχη μίας χώρας εξαρτάται από τις Ηγεσίες και τις σχέσεις των πολιτών με αυτές. Εάν θέλουμε να είμαστε αληθοφανείς, η πραγματικότητα είναι ότι αυτές ουδέποτε ήσαν ειλικρινείς και αρμονικές. Η δυσαρμονία μεταξύ πολιτών και Ηγεσιών καλύπτεται πάντοτε κάτω από τον μανδύα της Δημοκρατίας μας. Η δυσαρμονία αυτή έχει ως συνέπεια τον αποπροσανατολισμό και την απομάκρυνση του Λαού μας από την ιστορική του ευθύνη, απέναντι του ίδιου του εαυτού του, τις αξίες, τις αρχές και τα εθνικά του ιδεώδη, αλλά και απέναντι του ιστορικού γίγνεσθαι εις το παγκόσμιο περιβάλλον.
Διαβάστε περισσότερα»Η ΘΡΑΚΗ ΕΙΣ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΚΤΟΝΩΝ – ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης (www.αρθρογράφος Γεώργιος Εμ. Δημητράκης.)
Τους Πομάκους τους γνωρίζομε όλοι. Οι ανόητοι κυβερνούν το Κράτος των Αθηνών και του Κολωνακίου, και αυτό το γνωρίζομε. Αλλά πρώτα ας μείνομε εις τους Πομάκους μας. Είναι πράγματι γεγονός, ότι δεν υπάρχουν επιστημονικώς αδιάψευστα στοιχεία περί της καταγωγής των. Κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος η Σόφια εκμεταλλεύτηκε το γεγονός αυτό και ισχυρίσθηκε, ότι οι Πομάκοι είναι εξισλαμισθέντες Βούλγαροι. Τον ισχυρισμό αυτόν τον απέρριψαν όμως Βούλγαροι ιστορικοί όπως ο καθηγητής Στρασιμίρωφ. Προηγουμένως, το 1789, ο Τσέχος καθηγητής Γίρατσεκ, διατελέσας υπουργός Παιδείας της Ηγεμονίας της Βουλγαρίας, κατέληξε εις το συμπέρασμα, ότι οι Πομάκοι είναι μάλλον Έλληνες. Εις το συμπέρασμα αυτό κατέληξε ο Γίρατσεκ βάσει γλωσσολογικών, μάλλον, παρά ιστορικών ερευνών. Έκτοτε η ιστορική έρευνα ξεπέρασε τα όρια που έθεσε η έρευνα του Γίρατσεκ.
Διαβάστε περισσότερα»Θράκη γη ελληνική, η Ελλάς και η έκκληση Εθνικής ομοψυχίας
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης (www. αρθρογράφος Γεώργιος Εμ. Δημητράκης) *
Τέλη της δεκαετίας του ’60 οι Γερμανοί απεφάσισαν να δημιουργήσουν ένα χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων κάτω από την πλατεία, την ευρισκόμενη προ του καθεδρικού ναού της Κολωνίας. Ο ναός είναι γοτθικού ρυθμού και έχει δύο κωδωνοστάσια ύψους 157 μέτρων έκαστο. Αποτελεί το μεγαλύτερο αξιοθέατο της πόλεως. Πιθανολογούταν και τότε, ότι κάπου εκεί πλησίον θα έπρεπε να ευρίσκεται το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος της πόλεως. Και η Γερμανία διαθέτει Αρχαιολογική Υπηρεσία, ανάλογη της Ελληνικής. Η διαφορά έγκειται εις το ότι η Γερμανική Αρχαιολογική Υπηρεσία φροντίζει πράγματι τόσον για τις αρχαιότητες εις την Γερμανία όσο και για την πρόοδο της σημερινής Γερμανίας. Δεν ασκεί δικτατορία, δεν πνίγει την πρόοδο και προ παντός δεν είναι ούτε υστερική ούτε ανέχεται διαπλεκόμενα συμφέροντα. Άρχισαν, λοιπόν, οι ανασκαφές για την κατασκευή του μεγάλου υπογείου γκαράζ αυτοκινήτων και ευρέθηκε το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος. Αμέσως, τονίζομε το «αμέσως», όχι μετά από μερικά ή πολλά χρόνια, το τείχος απομονώθηκε, περιβλήθηκε από ισχυρούς υαλοπίνακες και συνεχίσθηκε η κατασκευή του υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων. Σήμερα, όποιος χρησιμοποιεί τον χώρο αυτό έχει την δυνατότητα να δει το αρχαίο ρωμαϊκό τείχος μέσα εις την προθήκη του.
Διαβάστε περισσότερα»ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΙ – Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
(www.Γεώργιος Εμ.Δημητράκης.gr)
Γνωστή σε όλους είναι η επιθετική πολιτική του Ηγέτη της Τουρκίας Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν που εκμεταλλεύεται αφενός μεν την αναποφασιστικότητα και ανοχή των άλλων, συμμάχων και μη, αφετέρου δε την θέση και ισχύ της χώρας του για να παζαρεύει προς πάσα κατεύθυνση νέες διεκδικήσεις, εν κατακλείδι να διεξάγει με την μέθοδο αυτή μια αποτελεσματικότερη και δυνατή εθνική πολιτική.
Ως γνωστόν εις την Πολιτική υπάρχουν μόνο αντίπαλοι και συμφέροντα, ποτέ όμως φίλοι και συμμαχίες, ποτέ Διεθνές Δίκαιο – αποδεδειγμένα ισχύει μόνο το Δίκαιο του Ισχυρότερου!- , αλλά ούτε όροι, κανόνες και κόκκινες γραμμές. Για τους λόγους αυτούς οι Ηγέτες της Τουρκίας εφαρμόζουν παράλληλα και ένα Βασικό Κανόνα της Πολιτικής που είναι: «όταν διεκδικείς με εμμονή κάτι από τον άλλο κερδίζεις, ενώ όταν ο άλλος δεν διεκδικεί απολύτως τίποτε εις το τέλος χάνει»!
Διαβάστε περισσότερα»Η Παγκόσμια Ιστορία και Πολιτισμός, έχει τις ρίζες του εις την Ελλάδα
10 Σεπτεμβρίου 2022
γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Ότι αξιοθαύμαστο, αθάνατο και μεγαλειώδες υπάρχει εις την Παγκόσμια Ιστορία και Πολιτισμό έχει τις ρίζες του εις την Ελλάδα, η λάμψη της ανθρωπότητας. Όμως με θλίβει αφάνταστα η νυν κατάπτωση της Πατρίδος μας.
Η χώρα μας χρειάζεται τώρα μια πολιτική της διαφάνειας και της ανασυγκρότησης, η οποία θα απαλλάξει τον Ελληνικό Λαό από την μακροχρόνια κηδεμονία και απολυταρχία του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος εξουσίας και σκοταδισμού, αυτού τώρα του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού.
Διαβάστε περισσότερα»ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΙ – Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια
Γνωστή σε όλους είναι η επιθετική πολιτική του Σουλτάνου Ερντογάν που εκμεταλλεύεται αφενός μεν την αναποφασιστικότητα και ανοχή των άλλων, συμμάχων και μη, αφετέρου δε την θέση και ισχύ της χώρας του για να παζαρεύει προς πάσα κατεύθυνση νέες διεκδικήσεις, εν κατακλείδι να διεξάγει με την μέθοδο αυτή μια αποτελεσματικότερη και δυνατή εθνική πολιτική.
Ως γνωστόν εις την Πολιτική υπάρχουν μόνο αντίπαλοι και συμφέροντα, ποτέ όμως φίλοι και συμμαχίες, ποτέ Διεθνές Δίκαιο – αποδεδειγμένα ισχύει μόνο το Δίκαιο του Ισχυρότερου!- , αλλά ούτε όροι, κανόνες και κόκκινες γραμμές. Αυτή η επιθετική ρητορική του Ερντογάν και των ηγετών της Τουρκίας εναντίον όλων, αλλά και κυρίως εναντίον της γείτονα χώρας που είναι η Πατρίδα μας, συνοδεύεται όμως και απο μια ύπουλη και παρασκηνιακή προπαγάνδα, αλλά και από μια συνεχή διάδοση ψιθύρων, οι οποίοι όμως αφετέρου μεν πολύ δύσκολα εντοπίζονται ή αντιμετωπίζονται, αφετέρου δε στοχεύουν συστηματικά και εις την συνεχή διάβρωση, εξασθένηση της άμυνας του αντιπάλου που είναι και η χώρα μας.
Διαβάστε περισσότερα»Οικογένεια, κοινωνία και το χάος
Μια θλίψη κυριεύει την ψυχή ενός ανθρώπου όταν ευρίσκεται εις το απόγειο της ζωής του. Τον ακολουθεί και γιγαντώνεται μέσα του όταν σεργιανίζει μέσα εις τα γνώριμα σοκάκια της νιότης του τα οποία διάβαινε κάποτε και έκανε όνειρα να αλλάξει κάποια μέρα τον κόσμο. Αυτή η νοσταλγία η οποία ως βαρύ βιβλίο της ζωής του βάραινε και σήκωνε υπομονητικά εις τις πλάτες του, ευρισκόμενος και αντικρίζοντας σε κάθε βήμα του το χάος. Ένα χάος όμως το οποίο δεν είναι αυθύπαρκτο, αλλά κάθε τόσο δημιούργημα και επαναλαμβανόμενο συνεχώς από εμάς τους ανθρώπους. Ένα χάος το οποίο, ως φαίνεται και δυστυχώς, μάλιστα μας συναρπάζει ως πρόκληση, πρόκριμα και άθλημα, ώστε κάθε τόσο να επαναλαμβάνομε τη δύσκολη και επικίνδυνη σχοινοβασία ισορροπίας βάρους επάνω από το χάος, και κάθε τόσο να καταβυθιζόμαστε κάτω και μέσα σε αυτό, μάλιστα να επαναλαμβάνομε αυτό με ικανοποίηση και ευχαρίστηση ως αυτοσκοπό και αποκλειστικό νόημα της ζωής μας.
Διαβάστε περισσότερα»
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης (www.άρθρα Γεώργιος εμ. Δημητράκης)
Η άσκηση πολιτικής προϋποθέτει γνώση της Ιστορίας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, αλλά και ψυχολογία ως εργαλείο για να ερμηνεύει και να αντιμετωπίζει κανείς τους συλλογισμούς, τις προθέσεις και τα σχέδια των άλλων. Είναι ο μόνος τρόπος για να προστατεύεται ο καθείς από τις αντιδράσεις εσωτερικών και διεθνών κυρίως παραγόντων.
Η οξύτατη κρίση που βιώνει ο Λαός μας, αλλά και το αδιέξοδο εις το οποίο έχει περιέλθει Χώρα μας οφείλεται εις τις αδυναμίες του Πολιτικού Συστήματος των τελευταίων δεκαετιών, αλλά και εις την αρρωστημένη εσωστρέφεια του. Αυτές οι διαιωνίζουσες αδυναμίες κράτησαν την χώρα μας μακριά από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι. Η δε σχέση της Δημοκρατίας και Οικονομίας δεν είναι ευθύγραμμη υπόθεση. Με δεδομένη την ορθότητα της ρήσης του Κλάουζεβιτς, ότι «ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα», οι πολεμικές ενέργειες των δημοκρατικών δυτικών κοινωνιών λαμβάνουν συχνά ποικίλες μορφές που δεν συνεπάγονται, κατ’ ανάγκη, άσκηση φυσικής βίας. Οι περιπτώσεις άσκησης εξαναγκασμών μέσω απειλών εφάμιλλων της άσκησης πολεμικής βίας ως προς τις συνέπειες της είναι πολλές και για τον προσεκτικό παρατηρητή της διεθνούς πολιτικής σχεδόν καθημερινές.